
In een rustige vijver, omringd door groene struiken en riet, woonde een jonge schildpad genaamd Timo. Timo was een lieve schildpad met een prachtig glanzend schild en een nieuwsgierige blik in zijn ogen. Hij hield ervan om in het zonnetje te liggen en naar de vogels te luisteren die vrolijk hun liedjes zongen. Maar er was één ding waar Timo zich vaak zorgen over maakte: hij durfde bijna nooit iets te zeggen in gezelschap.
Elke keer wanneer hij bij de andere dieren in de vijver was, zoals de kikkers en eendjes die altijd druk in gesprek waren, voelde Timo zijn buik samenknijpen. Zijn stem werd dan heel klein en zacht, zo zacht dat zelfs het fluisteren van de wind luider klonk. Timo was bang dat als hij iets zou zeggen, de anderen hem zouden uitlachen of dat zijn woorden niet goed genoeg zouden zijn. Dus bleef hij vaak stil en trok hij zich terug in zijn schild.
Op een dag, tijdens een grote bijeenkomst bij de vijver, besloot de eend een verhaal te vertellen en vroeg de anderen of ze ook iets wilden delen. De dieren keken naar Timo en moedigden hem aan om iets te zeggen. “Je hebt vast wel iets leuks te vertellen, Timo!” riep de kikker vrolijk. Maar Timo voelde zijn hart sneller kloppen en hij kroop snel terug in zijn schild.
Terwijl Timo daar stil in zijn schild zat, hoorde hij ineens een zachte stem. “Waarom verstop je je, Timo?” vroeg een lieve, rustige stem. Timo keek voorzichtig om zich heen en zag een oude waterjuffer naast hem op een lelieblad zitten. “Ik… ik durf niet,” antwoordde Timo zachtjes. “Ik ben bang dat ik iets doms zeg of dat niemand naar me wil luisteren.”
De waterjuffer glimlachte vriendelijk. “Lieve Timo, ik begrijp je angst,” zei ze. “Weet je, zelfs ik had vroeger moeite om mijn vleugels te laten schitteren in het zonlicht. Ik dacht altijd dat niemand me mooi zou vinden. Maar toen leerde ik dat mijn vleugels juist het allermooist zijn wanneer ik ze vol vertrouwen laat zien, ongeacht wat anderen denken. Misschien is het met jouw stem wel hetzelfde.”
Timo luisterde aandachtig. “Maar hoe kan ik dan durven spreken als ik zo bang ben?” vroeg hij zachtjes.
De waterjuffer vloog dicht naar Timo toe en zei: “Probeer eens klein te beginnen. Zeg iets tegen jezelf in je schild, iets wat je mooi vindt aan vandaag. Misschien de kleur van een bloem, of het geluid van het water. En als je dat durft, zeg het dan nog eens, maar deze keer met je hoofd buiten je schild. Eén stapje tegelijk.”
Timo besloot het te proberen. Hij kroop terug in zijn schild en fluisterde heel zachtjes: “De zon voelt vandaag warm en fijn.” Toen hij die woorden had uitgesproken, voelde hij een klein sprankje moed. Hij stak zijn kop voorzichtig uit zijn schild en zei opnieuw: “De zon voelt vandaag warm en fijn.” Zijn stem klonk nog steeds zacht, maar de waterjuffer glimlachte bemoedigend.
Elke dag probeerde Timo een klein stukje meer te vertellen. Eerst alleen tegen de waterjuffer, daarna tegen een kleine groep dieren. En op een dag, toen de eend weer een bijeenkomst hield bij de vijver, voelde Timo datzelfde sprankje moed weer opkomen. Hij haalde diep adem en sprak, deze keer niet vanuit zijn schild, maar met zijn kop recht omhoog. “Ik vind het fijn hoe het riet vandaag zachtjes danst in de wind,” zei hij.
De andere dieren luisterden en glimlachten. Ze vonden het mooi dat Timo zijn stem durfde te gebruiken. Timo voelde zijn hart warm worden en begreep dat het niet uitmaakte of zijn woorden perfect waren, zolang hij ze maar durfde te delen.
Vanaf die dag durfde Timo steeds vaker te spreken. En elke keer als hij zich onzeker voelde, herinnerde hij zich de wijze woorden van de waterjuffer: zijn stem was het mooist wanneer hij hem vol vertrouwen liet klinken, net zoals de vleugels van de waterjuffer schitterden in het zonlicht.
Luister & Ontspan
Ervaar wat yoga nidra’s voor jou kunnen betekenen. Voel je weer opgeladen, veerkrachtig en energiek.

Omgaan met Spreekangst bij Kinderen: Een Helend Verhaal met Timo de Schildpad
Spreekangst is een veelvoorkomende uitdaging voor kinderen, vooral wanneer ze zich onzeker voelen over wat ze willen zeggen of bang zijn om beoordeeld te worden. Het helende verhaal van Timo de Schildpad en het Fluisterende Stemmetje biedt een liefdevolle en geruststellende manier om deze angst te verkennen. Door middel van Timo’s reis leren kinderen dat het oké is om stil te zijn, maar ook dat ze stapje voor stapje hun stem kunnen laten horen.
In het verhaal begint Timo klein: hij oefent eerst in zijn schild en durft daarna steeds een beetje meer te zeggen. Deze aanpak kan kinderen helpen begrijpen dat moed niet betekent dat ze direct grote sprongen moeten maken; juist de kleine stapjes brengen hen vooruit. Het verhaal laat zien dat spreken niet altijd perfect hoeft te zijn, en dat elk woord dat ze delen waardevol is.
Tips voor Ouders bij het Lezen van het Verhaal:
- Bespreek het Gevoel van Timo: Vraag uw kind of het zich weleens zo gevoeld heeft als Timo. Heeft uw kind ook momenten waarop het bang is om iets te zeggen? Door deze gesprekken kunnen kinderen zich begrepen voelen en merken ze dat ze niet de enige zijn die deze angst ervaren.
- Oefen Kleine Stappen: Moedig uw kind aan om kleine stapjes te zetten, net zoals Timo deed. Begin met praten tegen een knuffel, een huisdier, of zelfs in een spiegel. Beloon het proces en niet alleen het resultaat.
- Gebruik Ademhalingsoefeningen: Net zoals Timo zich voorbereidt door diep adem te halen, kunt u samen ademhalingsoefeningen doen. Dit helpt om de angst te kalmeren en brengt rust voor het spreken.
- Zorg voor een Veilige Omgeving: Creëer een plek waar uw kind zich op zijn of haar gemak voelt om te oefenen met praten. Of dit nu tijdens het voorlezen is, of door samen liedjes te zingen, het belangrijkste is dat uw kind zich gehoord en gesteund voelt.
Verhalen zoals dat van Timo de Schildpad kunnen een krachtige tool zijn om kinderen te helpen hun angst voor spreken te overwinnen. Ze bieden een veilige ruimte waarin kinderen hun gevoelens kunnen verkennen en manieren kunnen ontdekken om stapje voor stapje hun zelfvertrouwen op te bouwen.
Samen lezen en praten over het verhaal versterkt niet alleen de band met uw kind, maar helpt ook om een waardevol gesprek te openen over hoe het moediger kan worden in het laten horen van zijn of haar stem.